فرضیه: حسگرها، اتصالات بی سیم و روترهای ویژه می توانند یک خانه معمولی را به خانه هوشمند تبدیل کنند. خیلی جالب می شود که کابینت و یخچال بتوانند حرف بزنند و مثلا هنگامی که شکلاتی بر می دارید به شما دیگر مواد لازم برای پخت کیک شکلاتی را بگویند.

واقعیت: عناصر لازم برای ساخت یک خانه هوشمند موجود است و قیمت چندان بالایی نیز ندارند. شرکت هایی همچون AT&T و سونی در حال حاضر فناوری های بسیار جالبی ارائه کرده اند که برای چنین خانه های مناسب هستند. اما متاسفانه محصولات هر کدام از این شرکت ها با دیگری سازگاری ندارد و نمی توان با هم استفاده کرد.

نکته امیدوارکننده چیست؟ هر کدام از سیستم های کنترلی خانه به طور مجزا کار می کنند و پلتفورم های مختلف با هم سازگاری ندارند. بنابراین، مشتری ها باید از یک پلتفورم واحد استفاده کنند و این مساله آنها را به شدت محدود می کند.

پلتفورم امنیتی خانه های هوشمند AT&T در بقیه کشورها هم عرضه خواهد شد و شامل قفل در، لامپ، اجاق گاز و دستگاه تنظیم حرارت است که می توان با گوشی هوشمند یا تبلت آنها را از راه دور کنترل کرد. اینتل نیز پلتفورم مشابه دارد که گجت های خانگی را از دستگاهی به دستگاه دیگر وصل می کند.

نکته امیدوارکننده این است که مایکروسافت اعلام کرده است در 5 تا 10 سال آینده می توان شاهد خانه های هوشمند بیشتری بود.